Univerzalne i zavičajne refleksije u književnom djelu pjesnika,prozaiste,esijste, etimologa, antologičara…, omaž Ismetu Rebronji, upriličene su sinoć u Narodnoj biblioteci “Radosav Ljumović”.
Omaž je pokušaj buđenja da se, povodom decenije od Ismetovog odlaska iz svakodnevice, skrene pažnja na njegovo vrijedno djelo koje svakako pripada i crnogorskoj kulturnoj baštini.
Na večeri posvećenoj Ismetu Rebronji govorili su:Faruk Dizdarević, Prof. dr Ljiljana Pešikan Ljuštanović, Bogić Rakočević, Mirsad Rastoder i gimnazijalci, Ognjen Sekulić, Hana Rastoder i Jasmin Ličina. Moderator večeri je bila Vesna Šoškić.
Program je počeo poezijom, bez najave. Pjesmu Kazivar, govorila je Jasmin Ličina, a pjesmu Sinje more Hana Rastoder.
Pjesnik, prozni pisac, esejista, antologičar, etimolog…Ismet Rebronja je rođen 26. juna 1942, u selu Goduša, Crna Gora, a preminuo 1.maja 2006. godine u Novom Pazaru gdje je živio i radio. Ostavio je iza sebe obimno književno djelo od 14 štampanih naslov. Dobar dio tih naslova štampan je posthumno, ostala su još tri rukopisa koji čekaju izdavače.
“U Crnoj Gori se malo zna o Ismetu Rebronji, i ovo veče je pokušaj buđenja da se, povodom decenije od Ismetovog odlaska iz svakodnevice, skrene pažnja na njegovo vrijedno djelo koje svakako pripada i kulturnoj baštini Crne Gore, zapisao je Mirsad Rastoder,urednik programa Festivala priče Zavičajne staze, koji je postao tačka prepoznatljivosti na kulturnoj mapi, ne samo Crne Gore, kao mjesto susreta, referentnosti i kreativne iluzije”, kazala je Vesna Šoškić, na uvodu.
Faruk Dizdarević je jedan od najboljih poznavalaca književnog opusa Ismeta Rebronje. Priredio je nekoliko njegovih knjiga i pored ostalog zapisao.
“Ekspresivnim detaljima i slikovitim metaforama pjesnik u poemi Magnet i Algebra oblikuje neuhvatljivu boju Idealne Ljubavi što ovu poemu svrstava u red najljepših ljubavnih pjesama ne samo na našim prostorima nego i šire.
Pažljiv i iskusan čitalac otkriće mnoga značenja Rebronjinih ključnih riječi koje, kao dio metafore i pjesničke slike, iskazuju njegov emocionalni odnos prema ljubavi, ali i prema životu”.
Ognjen Sekulić je govorio pjesmu “Gnjida”.
Pesnički glas Ismeta Rebronje trajno ostaje samosvojan, jasno izdvojen i prepoznatljiv: „Ja sam orao svoju njivu, sijao svoje sjeme i žnjeo svoje žito“. Na toj plemenitoj i trudom oplemenjenoj pesničkoj njivi, iz ukrštaja čulno konkretnog, neposrednog doživljaja sveta koji probljeskuje u intenzivnim slikama, zvukovima, ukusima svakodnevice, s poznavanjem antičke starine i stalnim traganjem– pesničko delo Ismeta Rebronje izrasta u eminentno moderno pevanje i otkriva se kao značajan deo srpske, crnogorske i bošnjačke pesničke tradicije 20. veka”, zapisala je Prof.dr Ljiljana Pešikan Ljuštanović, profesorica na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu.
Tekst napisao: Haris Šabotić
